In Groningen scheidt Essent Milieu in een nieuwe installatie kunststof verpakkingen af uit het huishoudelijk afval. De bevolking hoeft dan niet zelf plastic apart te houden en in een zak of container te doen. De scheidingsinstallatie van Essent Milieu in Groningen valt op door verschillende banden en ronddraaiende trommels waar huisvuil doorheen gaat. Leon Dirrix, woordvoerder van Essent Milieu, en Carlijn Lahaye van de afdeling Business Development, wijzen op de opspringende plastic flessen die we kunnen zien door een kijkgat.
Lahaye, die een coördinerende functie heeft bij de nascheiding, legt uit hoe de infraroodtechnologie werkt: ‘Boven de lopende band hangt detectieapparatuur met een infraroodscanner, die een lichtstraal uitzendt naar de band. Het licht weerkaatst en de apparatuur herkent zo de diverse soorten kunststoffen. Aan het einde van de lopende band zitten blaasmondjes. Als een bepaalde soort kunststof wordt herkend, blaast een korte, krachtige luchtstoot binnen een fractie van een seconde de plastic fles weg naar een sorteerbak. Via de sorteerbak gaat het plastic vervolgens naar een balenpers. En in een aparte afvalstroom scheiden we folies af. Dat zijn bijvoorbeeld de plastic draagtasjes en de overige folieverpakkingen. Het gebeurt via de filmgrabber, een soort grijphandjes.’
Dirrix vult aan: ‘Het plastic gaat naar de firma Plastinum in Emmen. Daar is een nieuwe techniek ontwikkeld die het mogelijk maakt van de mix aan kunststoffen één nieuw soort kunststofkorrel te maken ondanks de verschillende eigenschappen van die stoffen. Uit dat granulaat maken ze diverse nieuwe producten.’
De technologie springt in op nieuwe wetgeving die volgend jaar van kracht wordt. Dan moet elke gemeente in Nederland een deel van het kunststofverpakkingsafval scheiden van de rest van het huishoudelijk afval. Dat staat in een overeenkomst tussen de overheid, de Nederlandse gemeenten en de verpakkingsindustrie. In 2012 gaat het om 42 procent van de kunststofverpakkingen.
De gemeente kan het plastic huis-aan-huis inzamelen of aparte containers plaatsen. Amsterdam en Rotterdam gaan niet inzamelen, omdat de bevolking het niet wil. Een echt alternatief is er alleen in de noordelijke provincies. Lahaye: ‘Wij kunnen de plastics achteraf uit het afval halen met onze moderne scheidingstechnieken. Door het vervolgens te recyclen krijgt dit verpakkingsafval een nieuw leven, bijvoorbeeld als emmers, fleecekleding, speelgoed, dashboards van auto’s, tennisballen of mobiele telefoontjes.’
De proeven in de nieuwe fabriek hebben volgens hem aangetoond dat met nascheiden een grotere hoeveelheid recyclebare kunststoffen kan worden teruggewonnen dan tot nu toe bij broninzameling het geval is. ‘Bij inzameling aan de bron gaat het om de doelstelling dat jaarlijks zo’n zeven kilogram plastic per inwoner geschikt is voor hergebruik. Wij hebben hier bij de nascheiding als doel om jaarlijks tien kilogram terug te winnen voor hergebruik.’ De gemiddelde Nederlander gooit jaarlijks 25 kilogram plastic weg.
Voor de mensen in Groningen verandert er dus niets: geen aparte afvalbak of -zak voor plastic afval in huis of lopen naar een aparte container. Behalve Groningen heeft in Nederland alleen de Omrin in het Friese Oudehaske een nascheiding.
Bron: Technisch Weekblad