Reststoffen uit inkt komen via verpakkingen van gerecycled papier in ons eten terecht. Hoe schadelijk dat is, weten we niet. In tientallen jaren zijn toxicologen namelijk niet in staat geweest de risico’s te bepalen. In de tussentijd bespeelt actiegroep Foodwatch echter de publieke opinie. In het onderstaande artikel uit het magazine Resource van Wageningen University & Research zet Rob Ramaker de feiten en fabels op een rij.
Niks is Nederlandser dan hagelslag op je boterham. Elke morgen prijken op talloze ontbijttafels pakken met de geliefde zoetigheid. Maar sommige van deze hagelslagdozen worden, net als verpakkingen van bijvoorbeeld rijst en melk, gemaakt van gerecycled karton en papier. Dat betekent dat ze ongewenste reststoffen uit inkt kunnen bevatten. Sinds vorig jaar woedt een discussie over hoe gevaarlijk die vervuiling zou zijn.
De onrust spitst zich toe op twee categorieën stoffen, genaamd MOSH en MOAH. Beide komen na recycling, van bijvoorbeeld met inkt bedrukte kranten en tijdschriften, terecht in voedselverpakkingen. Hieruit kunnen de stoffen vervolgens migreren naar het verpakte voedsel. Daarnaast kunnen dergelijke stoffen ook tijdens de productie en het transport in het eten terechtkomen. Het is een feit dat MOSH en MOAH in verpakkingen en ons voedsel voorkomen. Actiegroep Foodwatch maakte dat in oktober 2015 nog eens duidelijk. Grote vraag is echter of er ook gezondheidsrisico’s zijn. “In tientallen jaren zijn toxicologen niet in staat geweest de risico’s te bepalen”, bevestigt onderzoeker Ulphard Thoden van Velzen bij Wageningen Food & Biobased Resarch, die voor het Kennisinstituut Duurzaam Verpakken (KIDV) een literatuuroverzicht maakte.
Op korte termijn gaat hier bovendien waarschijnlijk geen verandering in komen, denkt hij. En dus blijft het oordeel van de Europese toezichthouder EFSA, namelijk ‘reden tot zorg, maar geen scherpere normen', gewoon gelden. Foodwatch wil echter niet wachten tot onderzoek duidelijk maakt welke vormen van MOAH en MOSH onveilig zijn. In de praktijk heeft Foodwatch geen nieuwe regels nodig om haar zin te krijgen. De dreiging van negatieve publiciteit lijkt helaas voldoende om in ieder geval enkele bedrijven in beweging te krijgen.
Klik hier om het volledige artikel te lezen…
Kijk voor meer informatie op www.wur.nl.