De Europese Commissie heeft acht producenten en twee distributeurs van voedingsverpakkingen voor de detailhandel voor in totaal 115.865.000 euro geldboetes opgelegd omdat zij betrokken waren bij ten minste één van vijf afzonderlijke kartels. De acht producenten zijn Huhtamäki (Finland), Nespak en Vitembal (Frankrijk), Silver Plastics (Duitsland), Coopbox, Magic Pack en Sirap-Gema (Italië) en Linpac (Verenigd Koninkrijk). De twee distributeurs zijn het Portugese Ovarpack en het Britse Propack.
De ondernemingen maakten prijsafspraken voor schuimschalen (uit polystyreen) en harde schalen (uit polypropeen) en verdeelden afnemers onder elkaar. Dit soort afspraken is in strijd met de EU-concurrentieregels. Schuimschalen en harde schalen worden gebruikt als verpakking van levensmiddelen die in winkels of supermarkten worden verkocht, zoals kaas, vlees, vis of gebak. Linpac kreeg volledige boete-immuniteit op grond van de clementierichtsnoeren van de Commissie van 2006 omdat zij het bestaan van de kartels aan de Commissie onthulde.
Commissaris Margrethe Vestager, belast met het mededingingsbeleid: “Miljoenen consumenten die voeding kopen voor zichzelf en voor hun gezinnen, werden mogelijk door deze kartels getroffen. De betrokken ondernemingen verdeelden de markt voor levensmiddelenverpakkingen onder elkaar en maakten prijsafspraken – in plaats van op eigen kracht te concurreren. Kartels zijn schadelijk voor de hele economie omdat ondernemingen en niét de markt de prijzen bepalen. Daarmee verdwijnt de prikkel om te innoveren. Dit kunnen wij nooit toelaten.”
Het onderzoek van de Commissie bracht het bestaan aan het licht van vijf afzonderlijke kartels voor levensmiddelenverpakkingen. Deze bestreken het grootste deel van de Europese Economische Ruimte (EER):
- de markten voor schuimschalen en voor harde schalen in Noord-West-Europa (“NWE”). Deze regio omvat België, Denemarken, Finland, Duitsland, Luxemburg, Nederland, Noorwegen en Zweden. Hier liep een kartel van juni 2002 tot oktober 2007;
- de markt voor schuimschalen in Centraal- en Oost-Europa (“COE”). Deze regio omvat de Tsjechische Republiek, Hongarije, Polen en Slowakije. Hier liep een kartel van november 2004 tot september 2007;
- de markt voor schuimschalen in Zuid-West-Europa (“ZWE”). Deze regio omvat Portugal en Spanje. Hier liep een kartel van maart 2000 tot februari 2008;
- de markt voor schuimschalen in Frankrijk. Hier liep een kartel van september 2004 tot november 2005;
- de markt voor schuimschalen in Italië. Hier liep een kartel van juni 2002 tot december 2007;
De ondernemingen die van de Commissie een geldboete opgelegd krijgen, waren bij minstens één van deze kartels betrokken. Elk van deze kartels functioneerde binnen het kader van multilaterale en bilaterale contacten die meestal plaatsvonden in de marge van rechtmatige bijeenkomsten binnen deze branche. Persoonlijke ontmoetingen werden aangevuld met druk e-mail- en telefoonverkeer. Sommige deelnemers noemden hun verboden kartel “de Club” of “maffia”.
De geldboetes zijn vastgesteld op basis van de richtsnoeren boetetoemeting van de Commissie van 2006.Bij het bepalen van de boetebedragen hield de Commissie met name rekening met de verkopen van de ondernemingen voor de betrokken producten in de EER, maar ook met het feit dat het een zeer zware inbreuk betrof, de geografische impact van de inbreuk en de looptijd ervan. De geldboetes zorgen voor voldoende afschrikking, maar blijven toch in verhouding tot de inbreuk.
Linpac kreeg volledige boete-immuniteit als eerste onderneming die het bestaan van het kartel aan de Commissie onthulde. Zo ontliep zij een geldboete van € 145.065.000. Andere ondernemingen zagen hun geldboete, op grond van de clementieregeling, verlaagd omdat zij hun medewerking hebben verleend aan het onderzoek. In het geval van Magic Pack (voor haar aandeel in het Italiaanse kartel) en van Silver Plastics (voor haar aandeel in het Franse kartel) liet de Commissie bij het vaststellen van de boetebedragen meewegen dat de rol van deze ondernemingen in deze kartels veel bescheidener was.
Drie van de betrokken ondernemingen voerden aan dat zij de geldboete niet konden betalen . De Commissie heeft deze verzoeken onderzocht op basis van recente jaarrekeningen van de ondernemingen, hun prognoses voor het lopende jaar en de komende jaren, financiële ratio's waarmee de soliditeit, winstgevendheid, solvabiliteit en liquiditeit van ondernemingen wordt gemeten, en de relaties van die ondernemingen met externe financiële partners en met aandeelhouders. Op basis daarvan heeft de Commissie boeteverminderingen toegestaan aan twee ondernemingen en heeft zij het verzoek van één onderneming verworpen.