Voedselverspilling kan worden beperkt door het plaatsen van een nieuwsoortige chip bij een batch groenten, fruit of vlees. Deze chip meet dan tijdens vervoer en bewaring continu de omstandigheden waarin de producten zich bevinden: denk aan temperatuur, relatieve luchtvochtigheid, pH-, zuurstof- en ethyleengehalte.
Die informatie geeft inzicht in het kwaliteitsverloop en/of het rijpingsproces van verse producten; zo kan de huidige kwaliteit van het product nauwkeuriger worden bepaald en de houdbaarheid beter voorspeld. Bovendien blijkt die houdbaarheid vaak langer dan wat nu op verpakkingen staat.
Ook zijn modellen gecreëerd om, uitgaande van in het verleden verrichtte metingen, de toekomstige kwaliteit te voorspellen. Wanneer daaruit bijvoorbeeld blijkt dat een batch fruit bij aankomst in een speciaalzaak een kwaliteit zal hebben die ervoor zorgt dat veel vruchten zullen worden weggegooid, kan worden beslist deze in plaats daarvan te leveren aan een wat minder veeleisende marktkramer.
De ontwikkeling van de chip staat trouwens al ver: onder coördinatie van de Nederlandse chipmaker NXP zijn zelfs al de eerste prototypes gemaakt. Ze zenden informatie over de omgeving (zoals temperatuur en luchtvochtigheid) draadloos door.
Voorlopig is het wel nog niet betaalbaar om ieder pak melk of elk bakje aardbeien te voorzien van een chip die ook bij de consument thuis aangeeft hoe lang het product nog houdbaar is. Maar het zou binnen afzienbare tijd rendabel worden een chip te plaatsen op een pallet voedingsmiddelen.
Kijk voor meer informatie op www.wageningenur.nl.
Bron: Engineeringnet.be