De Nederlandse food markt is flink in beweging. Gemakstrends, waaronder bezorging, zorgen al jaren voor groei in de sector. Vrij nieuw is de aandacht voor mentaal gemak. Keuzestress verminderen wordt de komende jaren een belangrijke aanjager, ook om consumenten gezonder en duurzamer te laten eten. Dit heeft ook impact op alle toeleveranciers. Een andere uitdaging zijn schaarse grondstoffen. Dit leidt tot meer afhankelijkheid én meer samenwerking in de keten.
Noordwest-Europese consumenten, en zeker de Nederlandse, zijn prijsbewust. De huidige forse prijsinflatie versterkt dit. Maar als een consument tijd kan besparen of als het product op het juiste moment op de juiste plaats wordt aangeboden, doet prijs er vaak een stuk minder toe. Gemak is al jaren het toverwoord op basis waarvan consumenten een hogere prijs voor eten en drinken betalen.
Een deel van het gemak zit ingebakken in het product, zoals snelkookrijst, voorgesneden sla, kant-en-klaar-maaltijden en maaltijdpakketten. Naast gemak in een pak speelt gemak ook een rol bij de aanschaf van het product. De ruime openingstijden van supermarkten en on-the-go winkels zijn daar voorbeelden van. Door technologische ontwikkelingen is daar de afgelopen jaren nog een sprekend voorbeeld bij gekomen: bezorging. Maaltijdboxen, maaltijdbezorging, boodschappenbezorging of flitsbezorging zijn logistieke oplossingen die consumenten tijd en inspanning besparen. Rabobank verwacht dat in 2030 zo'n 15 tot 20% van alle boodschappen online besteld en bezorgd worden.
Van elke euro die een Noordwest-Europese consument uitgeeft aan voeding gaat ongeveer zo'n 60 cent naar het product zelf en 40 cent naar gemak. Die 40 cent wordt door de consument betaald om een voedingsmiddel op de gewenste plaats, het juiste moment en in de juiste vorm te verkrijgen. Deze dienstverlening – om ons eten gemakkelijker te maken – bestaat bijvoorbeeld uit de kok die in een restaurant de maaltijd klaarmaakt, het uitzicht vanaf het terras, de bezorging tot in de keuken, de supermarktlocatie in het dorpscentrum, de vriendelijke kassière en het maandblad van de supermarkt. Ook de winkel zelf is in zekere zin dienstverlening, want anders moet de consument het product aan de poort bij de akkerbouwer, melkveehouder of voedingsfabriek ophalen. Tegenover al deze vormen van dienstverlening staan de nodige bijkomende kosten, zoals huur, salarissen en transportkosten.
